دیزل ژنراتور

ژنراتور دیزلی

دیزل ژنراتور (همچنین به عنوان ژنراتور برق دیزلی ، دیزل ژنراتور ، دیزل ژنراتور یا مجموعه دیزل ژنراتور نیز شناخته می شود ) ترکیبی از یک موتور دیزلی با یک ژنراتور الکتریکی (اغلب یک دینام ) برای تولید برق است . دیزل ژنراتور مجموعه ژنراتور رایج ترین است. این یک مورد خاص از ترکیب موتور ژنراتور است .

موتور دیزل جرقه زنی تراکمی عموماً برای کارکردن با سوخت دیزل طراحی شده است ، اما برخی از انواع آن برای سایر سوخت های مایع یا گاز طبیعی سازگار هستند .

دیزل ژنراتورها در مکان های خارج از شبکه یا به عنوان منبع برق اضطراری در صورت خرابی شبکه و همچنین برای کاربردهای پیچیده تر مانند تراشیدن پیک، پشتیبانی از شبکه و صادرات به شبکه استفاده می شوند.

اندازه مناسب دیزل ژنراتورها برای جلوگیری از کارکرد آنها در بار کم (در این صورت کاملاً ناکارآمد هستند) یا حتی زمانی که با بار کامل کار می کنند، توانی که ارائه می دهند ناکافی است ضروری است. اندازه با ویژگی های الکترونیک مدرن ، به ویژه بارهای غیر خطی پیچیده است. در محدوده اندازه های حدود 50 مگاوات و بالاتر، یک توربین گاز چرخه باز در بار کامل کارآمدتر از مجموعه ای از موتورهای دیزلی است و بسیار فشرده تر، با هزینه های سرمایه قابل مقایسه است. اما برای بار بخشی منظم، حتی در این سطوح توان، مجموعه‌های دیزلی به دلیل بازدهی برتر، گاهی اوقات بر توربین‌های گازی چرخه باز ترجیح داده می‌شوند.

این صفحه ترجمه دیزل ژنراتور است . صفحه قبلاً وجود داشته است گروه تولید که دارای محتوای اضافی است.

مجموعه دیزل ژنراتور

مونتاژ موتور دیزل ، ژنراتور و وسایل جانبی مختلف (مانند پایه، پوشش، میرایی نویز، سیستم های کنترل ، قطع کننده مدار ، آبگرمکن ژاکتی و سیستم راه اندازی) مجموعه ژنراتور نامیده می شود. همچنین برای مجموعه های مشابهی که از سوخت های دیگر استفاده می کنند نیز استفاده می شود.

توان های موجود از 8-30 کیلو وات (همچنین تک فاز 8-30 کیلو ولت آمپر) برای خانه ها، مغازه ها و ادارات کوچک تا 2000 کیلو وات (2500 کیلو ولت آمپر سه فاز) برای مجتمع های اداری بزرگ، کارخانه ها، تاسیسات صنعتی و بیمارستان ها می باشد. یک آرایه 2000 کیلوواتی را می توان در یک کانتینر ISO 40 فوتی با مخزن سوخت، کنترل ها، تجهیزات توزیع برق و سایر تجهیزات لازم برای کار به عنوان یک نیروگاه مستقل یا به عنوان پشتیبان آماده به کار در شبکه برق قرار داد. این واحدها مجموعه ژنراتورهای روی تریلرهای بزرگ 3 محوره با وزن نزدیک به 39 تن یا بیشتر هستند. نیروگاه های کوچک ممکن است از یک تا 20 واحد در هر بخش استفاده کنند. این بخش ها را می توان به نوبه خود ترکیب کرد و صدها واحد را در بر گرفت. همچنین گزینه‌هایی برای تطبیق دیزل ژنراتور با نیازهای خاص مانند پانل‌های کنترل برای راه‌اندازی خودکار و اتصال موازی به شبکه، سایبان‌های کاهش‌دهنده صدا برای کاربردهای ثابت یا متحرک، تجهیزات تهویه، سیستم‌های تامین سوخت، هدایت گاز، اگزوز و غیره وجود دارد.

دیزل ژنراتورها نه تنها برای برق اضطراری هستند، بلکه می توانند وظیفه ثانویه تامین برق شبکه برق را نیز داشته باشند، چه در ساعات اوج مصرف و چه زمانی که یکی از نیروگاه های موجود در شبکه به دلیل خرابی یا حوادث در دسترس نیست. در انگلستان این برنامه توسط شبکه برق ملی اجرا می شود و STOR نام دارد.

کشتی‌ها اصلی اغلب از ژنراتورهای دیزلی نیز استفاده می‌کنند، گاهی اوقات نه تنها برای تامین نیروی کمکی برای چراغ‌ها، فن‌ها، وینچ‌ها و غیره، بلکه به‌طور غیرمستقیم برای . نیروی محرکه با نیروی محرکه الکتریکی، ژنراتورها را می توان در موقعیت مناسبی برای حمل بار بیشتر قرار داد. ساخته شدند. موتورهای الکتریکی برای کشتی ها قبل از جنگ جهانی اول درایوهای الکتریکی در بسیاری از کشتی‌های جنگی ساخته شده در طول جنگ جهانی دوم انتخاب شدند ، زیرا ظرفیت ساخت دنده‌های کاهش بزرگ در مقایسه با ظرفیت تولید تجهیزات الکتریکی کم بود. این چیدمان دیزلی-الکتریکی در برخی وسایل نقلیه زمینی بسیار بزرگ مانند لوکوموتیوها نیز استفاده می شود .

اندازه ژنراتور

دیزل ژنراتور بر اساس بار الکتریکی مورد نیاز، مشخصات بار الکتریکی مانند kW ، kVA ، var ، محتوای هارمونیک، جریان‌های پیک (مثلاً جریان راه‌اندازی موتور) و بارهای غیرخطی اندازه‌گیری می‌شود . همچنین باید خدماتی را که ارائه می کنید (مانند برق اضطراری، پرایم یا مداوم)، و همچنین شرایط محیطی (مانند ارتفاع ، دما، و مقررات انتشار اگزوز ) در نظر بگیرید.

اکثر تولیدکنندگان بزرگ دیزل ژنراتور برنامه های کامپیوتری ارائه می دهند که محاسبات پیچیده اندازه را به سادگی با وارد کردن شرایط سایت و ویژگی های بار الکتریکی متصل انجام می دهند.

نیروگاه های حالت جزیره

اگر یک یا چند دیزل ژنراتور بدون اتصال به یک شبکه برق عمومی کار کنند، گفته می شود که در حالت جزیره ای کار می کنند (در واقع بسیاری از جزیره های کوچک و ایزوله به این روش تغذیه می شوند). یک کارخانه در حالت جزیره ای می تواند از یک یا چند دیزل ژنراتور تشکیل شده باشد. کارکردن موازی ژنراتورها مزیت افزونگی را فراهم می کند و می تواند کارایی بهتری را در بارهای جزئی ارائه دهد. نیروگاه ژنراتورها را بر اساس تقاضای سیستم در هر زمان معین متصل و قطع می کند. یک ژنراتور می تواند در حال کار باشد (چرخش)، اما در حداقل بار، و قطع شود و منتظر لحظه بعدی مصرف بالاتر برای افزایش بار و اتصال باشد. در ساعات کم بار ، برخی از ژنراتورها را می توان به طور کامل متوقف کرد تا در مصرف سوخت و آلودگی صرفه جویی شود. یک نیروگاه جزیره ای که به عنوان منبع برق اولیه برای یک جامعه ایزوله در نظر گرفته شده است، اغلب دارای حداقل 3 ژنراتور دیزلی است، به طوری که هر 2 ژنراتور با هم، توان طراحی را فراهم می کند. گروه های تا 20 نفر غیر معمول نیستند.

ژنراتورها را می توان از طریق فرآیند همگام سازی به صورت الکتریکی به یکدیگر متصل کرد. همگام سازی شامل تطبیق ولتاژ ، فرکانس و فاز جریان الکتریکی است که قبل از اتصال ژنراتور به سیستم الکتریکی تغذیه می کند. اگر قبل از اتصال هماهنگ نباشد، می تواند باعث ایجاد یک جریان کوتاه اتصال قوی یا فرسودگی ژنراتور یا تجهیزات آن شود . فرآیند همگام سازی را می توان به طور خودکار توسط یک ماژول همگام سازی خودکار یا به صورت دستی توسط یک اپراتور آموزش دیده انجام داد. همگام‌ساز خودکار ولتاژ، فرکانس، و فاز ژنراتور و توان باس را می‌خواند ، در حالی که سرعت را از طریق گاورنر دور موتور یا ماژول کنترل موتور (ECM) کنترل می‌کند.

ژنراتورهایی که به صورت موازی کار می کنند می توانند بار را به اشتراک بگذارند. اشتراک بار را می توان با کنترل سرعت فرکانس روی ژنراتور به دست آورد، در حالی که به طور مداوم مقدار سوختی که به هر موتور می رود را تنظیم کرد تا بار از منابع قدرت باقیمانده جابجا شود. یک دیزل ژنراتور با افزایش میزان سوخت خود بار بیشتری را به خود اختصاص می دهد و بالعکس.

پشتیبانی از شبکه عمومی برق

بانک های دیزل ژنراتورها (معروف به “مزرعه دیزلی”) به طور فزاینده ای در بریتانیا برای متعادل کردن تولید نوسان از منابع انرژی تجدید پذیر مانند مزارع بادی استفاده می شوند . ¹

در حین کارکرد عادی در هماهنگی با برق، دیزل ژنراتورها با کنترل سرعت 5 درصد کار می کنند. این به این معنی است که سرعت بار کامل 100٪ امتیاز و سرعت بدون بار 105٪ است. این برای عملکرد پایدار شبکه بدون نوسانات و سقوط نیروگاه ها ضروری است. معمولاً تغییرات سرعت جزئی است. تنظیمات توان خروجی با افزایش فشار فنر روی یک گاورنر گریز از مرکز انجام می شود . به طور کلی، این یک نیاز اساسی سیستم برای همه نیروگاه ها است، زیرا نیروگاه های قدیمی و جدید باید بدون اتکا به ارتباطات خارجی به تغییرات فرکانس آنی پاسخ های سازگاری بدهند. ² اگرچه فرکانس شبکه یک رقم ثابت است (50 هرتز در بسیاری از نقاط جهان)، در حین کارکرد کمی در اطراف این رقم تغییر می کند، در بارهای زیاد سرعت خود را کاهش می دهد و در بارهای کم سرعت را افزایش می دهد.

علاوه بر استفاده شناخته شده خود به عنوان ژنراتورهای اضطراری در هنگام خاموشی دیزل ژنراتورها ، برق پشتیبان را نیز به دو روش متمایز به شبکه های برق بزرگ جهانی ارائه می دهند: پشتیبانی از شبکه و کاهش تقاضا.

پشتیبانی شبکه

دیزل ژنراتورهای اضطراری، مانند دیزل ژنراتورهای بیمارستانی و تاسیسات آب ، به طور گسترده در ایالات متحده و در گذشته نزدیک در بریتانیا برای پشتیبان‌گیری از شبکه‌های ملی استفاده می‌شوند، نه زمانی که قطع شده‌اند، بلکه تحت شرایط خاصی کار می‌کنند. در انگلستان، مناقصه هایی که به عنوان ذخیره عملیات کوتاه مدت (STOR، با تلفظ بسیار نزدیک به ذخیره ، ذخیره سازی) شناخته می شوند، قیمت های کاملاً متغیری را نشان داده اند و از سال 2012 حجم مشارکت تقاضا در عرضه برق، که عمدتاً شامل استفاده از دیزل ژنراتورهای در محل ، با کاهش قیمت های پیشنهادی کاهش یافته است. حدود 0.5 گیگاوات دیزل ژنراتور گهگاه برای پشتیبانی از شبکه برق ملی استفاده شده است که حداکثر توان تولید آن حدود 60 گیگاوات است. این ژنراتورها توانی بین 200 کیلووات تا 2 مگاوات دارند. برای مثال، در هنگام قطع ناگهانی یک نیروگاه معمولی 660 مگاواتی، یا افزایش غیرمنتظره تقاضای برق که ذخیره چرخشی معمولی موجود را کاهش می‌دهد، از آنها استفاده می‌شود. ³

این برای شبکه برق و برای صاحبان ژنراتور مفید است. آنها آنها را به عنوان یک اقدام امنیتی در اختیار دارند و بنابراین سود خاصی به دست می آورند. اما برای اینکه این روش عملکرد قابل اعتماد باشد، باید در بار کامل آزمایش شود. شبکه های موازی روشی مناسب برای آزمایش این موضوع هستند.

این روش کار معمولاً توسط یک جمع کننده خارجی انجام می شود که عملکرد ژنراتورها و تعامل با اپراتور سیستم برق ملی را مدیریت می کند.

در برخی موارد، این موتورهای دیزلی می توانند به صورت موازی در کمتر از 2 دقیقه راه اندازی و کار کنند، بدون هیچ تاثیری بر تاسیساتی که به عنوان منبع پشتیبان به آن خدمت می کنند (نیازی به خاموش یا خاموش شدن آن نیست). این بسیار سریعتر از یک ایستگاه پایه است که می تواند 12 ساعت از خاموش شدن تا منبع تغذیه طول بکشد و سریعتر از یک توربین گاز است که می تواند چندین دقیقه طول بکشد.

در حالی که سوخت دیزل نسبتاً بسیار گران است در مقایسه با سایر منابع انرژی مورد استفاده در تولید برق، تنها چند صد ساعت در سال برای این کار استفاده می‌شود و در دسترس بودن آن می‌تواند از کارکردن یک ایستگاه پایه بر روی بار تا حدی مداوم جلوگیری کند که ناکارآمد است.

سیستمی مشابه سیستم ذخیره عملیاتی کوتاه مدت بریتانیا در فرانسه فعال است. نرخ های ویژه که در مواقع تنش شبکه به عنوان EJPː شناخته می شوند، می توانند حداقل 5 گیگاوات دیزل ژنراتور را بسیج کنند. در این حالت، وظیفه اصلی آن تزریق انرژی به شبکه است.

کاهش تقاضا

در بریتانیای کبیر، شبکه ملی معمولاً می‌تواند روی حدود 2 گیگاوات کاهش تقاضا از سوی برخی مشتریان از طریق ارسال خود توسط ژنراتورهای دیزلی آنها برای تقریباً 10 تا 40 ساعت در سال در زمان‌های اوج تقاضا حساب کند. این دیزل‌ها توسط شبکه کنترل نمی‌شوند: آنها توسط مشتری مدیریت می‌شوند تا از هزینه‌های استفاده از شبکه انتقال (TNUoS) در طول «سه‌تایی» یعنی 3 نیم ساعت اوج تقاضای ملی جلوگیری کنند. از قبل مشخص نیست که آنها چه زمانی خواهند بود، بنابراین مشتری باید سالانه نیم ساعت بیشتری از دیزل خود استفاده کند.

مجموع ظرفیت تولید آماده به کار قابل اعتماد در بریتانیای کبیر حدود 20 گیگاوات تخمین زده می شود که تقریباً به طور کامل از ژنراتورهای دیزلی تشکیل شده است. این تقریباً برابر با 29٪ از اوج سیستم در انگلستان است، اگرچه تنها بخش بسیار کوچکی در هر زمان تولید می شود. بیشتر این ژنراتورها برای بلوک‌های اداری بزرگ، بیمارستان‌ها، سوپرمارکت‌ها و تأسیساتی هستند که تامین مداوم برق در آنها ضروری است، مانند فرودگاه‌ها. بنابراین، بیشتر در مناطق شهری، به ویژه در شهرها و مراکز تجاری یافت می شود. تخمین زده می شود که حدود 10٪ از تاسیسات بالای مگاوات، حدود 50٪ بین 200 کیلووات تا 1 مگاوات، و 40٪ باقیمانده زیر 200 کیلووات هستند، اگرچه در حال رشد هستند، اعتقاد بر این است که فقط بخش بسیار کمی از آنها برای کاهش پیک استفاده منظم دارند. . اکثریت قریب به اتفاق فقط برای تولید ذخیره استفاده می شود. اطلاعات این پاراگراف از بخش 6.9 گزارش دولت “غلبه بر موانع برای برنامه ریزی تولید یکپارچه برای حمایت از شبکه های توزیع” آمده است. ⁴

تفاوت بین استفاده از دیزل ژنراتورها برای پشتیبانی از شبکه و کاهش تقاضا در این است که، در حالت اول، ژنراتورها انرژی شبکه برق را تامین می کنند و تاسیساتی که در آن قرار دارند همچنان از آن شبکه تغذیه می شود، در حالی که در کاهش تقاضا، این تاسیسات از شبکه جدا شده و تنها توسط ژنراتورها تغذیه می شود.

هزینه عملیاتی

هزینه های عملیاتی معمولی

مصرف گازوئیل، گازوئیل یا گازوئیل اکثر هزینه های مالکیت و بهره برداری از نیروگاهی است که به طور مداوم با ژنراتورهای دیزلی کار می کند، در حالی که وقتی ژنراتورها پشتیبان هستند، توجه اصلی هزینه سرمایه است . مصرف متفاوت است، اما یک کارخانه دیزل مدرن، با بار تقریباً بهینه 65-70٪، حداقل 3 کیلووات ساعت در لیتر (تقریبا 30٪ کارآمد) تولید خواهد کرد ^{5 6} با در نظر گرفتن این که یک نیروگاه گاز طبیعی سیکل ترکیبی دارای راندمان 52.5% است ⁷ و از سوخت ارزان تری استفاده می کند (اگرچه این بستگی به زمان اقتصادی دارد) و گازهای گلخانه ای کمتری تولید می کند.

اندازه و رتبه بندی ژنراتور

طبقه بندی

ژنراتورها باید توان مورد نیاز پیش بینی شده را به طور قابل اعتماد و بدون آسیب تامین کنند. سازنده این کار را با دادن یک یا چند رتبه به یک مدل خاص از دیزل ژنراتور انجام می دهد. یک مدل خاص از یک ژنراتور که به عنوان یک ژنراتور آماده به کار کار می کند ممکن است فقط برای چند ساعت در سال نیاز داشته باشد، اما همان مدلی که ژنراتور اصلی برق کار می کند باید به طور مداوم کار کند. هنگام اجرا، ژنراتور آماده به کار می تواند با اضافه بار مشخصی کار کند، به عنوان مثال 10٪ که می تواند برای مدت زمان کوتاه مورد انتظار قابل تحمل باشد. همان مدل ژنراتور برای کار آماده به کار رتبه بالاتری نسبت به کار مداوم خواهد داشت. به هر مجموعه امتیاز تولیدکنندگان بر اساس تعاریف مورد توافق بین المللی می دهند.

این رتبه‌بندی‌های استاندارد به گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان مقایسه معتبر بین تولیدکنندگان را فراهم می‌کنند، از تولیدکنندگان از رتبه‌بندی اشتباه ماشین‌هایشان جلوگیری می‌کنند و طراحان را راهنمایی می‌کنند.

تعاریف طبقه بندی ژنراتور

درجه آماده به کارː . برای تامین برق اضطراری در هنگام خاموشی قابل استفاده است برای این رتبه بندی ظرفیت اضافه بار پایدار در دسترس نیست. (معادل Fuel Stop Power طبق ISO3046، AS2789، DIN6271 و BS5514). دارای رتبه اسمی

کاربرد معمولی: ژنراتور اضطراری در بیمارستان ها، ادارات، کارخانه ها و غیره. به شبکه متصل نیست.

رتبه بندی اولیه (مدت اجرا نامحدود): برای تامین برق ماشین آلات ساختمانی استفاده نمی شود. خروجی شارژ متغیر برای مدت نامحدود در دسترس است. اوج تقاضای معمولی 100% ekW با درجه بندی اصلی با 10% اضافه بار برای استفاده اضطراری حداکثر به مدت 1 ساعت در هر 12 ساعت. [ ^{منبع نیازمند ]} ظرفیت اضافه بار 10% برای مدت زمان محدود در دسترس است. (معادل Prime Power طبق ISO8528 و Overload Power مطابق ISO3046، AS2789، DIN6271 و BS5514). این طبقه بندی برای همه مدل های دیزل ژنراتور اعمال نمی شود.

کاربرد معمولی: ژنراتور تنها منبع برق برای مثال یک معدن ایزوله، یک نمایشگاه، یک جشنواره و غیره است.

رتبه بار پایه (پیوسته): قابل استفاده برای تامین برق به طور مداوم در بار ثابت، تا توان طراحی، برای ساعات نامحدود. هیچ قابلیت اضافه بار پایدار برای این رتبه بندی وجود ندارد. (معادل توان پیوسته بر اساس ISO8528، ISO3046، AS2789، DIN6271 و BS5514). این طبقه بندی برای همه مدل های دیزل ژنراتور اعمال نمی شود.

کاربرد معمولی: ژنراتوری که با بار ثابت مداوم یا به موازات شبکه برق کار می کند و به طور مداوم در حداکثر سطح مجاز 8760 ساعت در سال برق را تامین می کند. این همچنین در مورد مجموعه‌هایی که برای اصلاح سرج/حمایت برق استفاده می‌شوند صدق می‌کند، اگرچه این ممکن است تنها برای حدود 200 ساعت در سال رخ دهد.

به عنوان مثال، اگر در یک مجموعه خاص، رتبه آماده به کار 1000 کیلووات باشد، آنگاه یک رتبه بندی بار پایه ممکن است 850 کیلووات باشد، و درجه بندی پیوسته 800 کیلووات باشد.

اغلب یک دیزل ژنراتور ممکن است هر 3 درجه بندی را در پلاک خود داشته باشد، اما گاهی اوقات ممکن است فقط رتبه آماده به کار یا فقط رتبه بار پایه را داشته باشد.

سایز بندی

با این حال، معمولاً اندازه حداکثر باری که باید متصل شود و حداکثر افت ولتاژ قابل قبول است که اندازه دیزل ژنراتور را تعیین می کند، نه خود رتبه ها. اگر ژنراتور برای راه‌اندازی موتورها مورد نیاز است، قدرت ژنراتور باید حداقل 3 برابر قدرت بزرگ‌ترین موتوری باشد که معمولاً ابتدا روشن می‌شود. این بدان معنی است که بعید است در جایی نزدیک به مشخصات ژنراتور عمل کند.

بسیاری از تولیدکنندگان دیزل ژنراتور دارای برنامه های کامپیوتری هستند که امکان انتخاب صحیح محصول را برای هر ترکیب باری فراهم می کند. اندازه بر اساس شرایط سایت و نوع لوازم، تجهیزات و دستگاه هایی است که توسط ژنراتور تغذیه می شود. ⁸

سوخت ها

نام سوخت دیزل از موتورهای دیزلی گرفته شده است، نه برعکس. موتورهای دیزلی صرفاً موتورهایی هستند که در آنها مخلوط هوا و سوخت در پیستون توسط فشرده سازی مشتعل می شود (برخلاف موتورهای بنزینی که در آن به شمع جرقه برای تامین جرقه نیاز است). یک موتور دیزلی مشابه می تواند بدون تنظیمات با چندین سوخت مختلف کار کند، اگرچه در ترکیب آنها مشابه است. بسته به موتور، با تنظیمات جزئی می تواند با سوختی کاملاً متفاوت از سوخت طراحی شده شروع به کار کند.

در جایی که اتصال به شبکه گاز در دسترس است، اغلب از گاز طبیعی استفاده می شود ، زیرا شبکه گاز تقریباً در تمام قطعی های برق تحت فشار باقی می ماند. این کار با وارد کردن گاز با هوای ورودی و استفاده از مقدار کمی دیزل مایع برای احتراق انجام می شود. تبدیل به 100٪ عملکرد سوخت دیزل می تواند فوراً انجام شود، ⁹ اما دستگاه باید به طور خاص برای این شکل استفاده طراحی شود.

در موقعیت‌های روستایی‌تر، یا برای نیروگاه‌های با ضریب بار کم، دیزل (نفت گاز) مشتق‌شده از نفت خام یک سوخت رایج است. نسبت به سوخت های سنگین تر (مثلاً نفت کوره) احتمال یخ زدن آن کمتر است. مقاومت در برابر یخ زدگی بستگی به اندازه مخزن سوخت و عایق بودن آن از بیرون خواهد داشت.

موتورهای دیزلی وجود دارند که می توانند روی طیف کاملی از تقطیرهای نفت خام کار کنند، از سبک (گاز طبیعی، مشروبات الکلی، بنزین، گاز چوب) تا سنگین ترین (روغن گاز باقیمانده ارزان تر و روغن کوره)، که در دمای اتاق جامداتی مانند به عنوان گوشت خوک که باید گرم شود تا اجازه دهد آنها از طریق لوله تغذیه سوخت جریان پیدا کنند. ¹⁰

موتورهای بزرگتر (از حدود 3 مگاوات تا 30 مگاوات؛ “e” مخفف نیروی الکتریکی تولید شده توسط موتور است) گاهی اوقات از هیدروکربن های با زنجیره بسیار بلند، اساساً قطران، استفاده می کنند که از پایان فرآیند پالایش نفت خام به دست می آیند. پیچیدگی کمی اضافه شده در گرم نگه داشتن سوخت برای جریان یافتن آن، در حالی که خطرات آتش سوزی ناشی از گرمای بیش از حد احتمالی آن را کاهش می دهد، باعث می شود این سوخت ها به ندرت در نیروگاه های کوچکتر و اغلب بدون سرنشین استفاده شوند.

سایر سوخت های ممکن عبارتند از: بیودیزل ، روغن نباتی خالص ، چربی های حیوانی و پیه، گلیسیرین و لجن آب زغال سنگ. اینها باید با احتیاط استفاده شوند: به دلیل ترکیب آنها، موتور باید به درستی تنظیم شود وگرنه عمر آن کاهش می یابد. به عنوان مثال، موتورهایی که از لجن زغال سنگ استفاده می کنند اغلب با انژکتورهای بزرگتر مجهز می شوند تا سوخت با چگالی بالاتر در کسری کوتاه از ثانیه مورد نیاز تزریق شود. سایر سوخت‌های ویسکوزیته بالا مانند پیه، روغن نباتی یا موم پارافین را می‌توان با انژکتورهای سوخت استاندارد استفاده کرد، اگر سوخت از قبل گرم شده باشد تا ویسکوزیته آن به دیزل استاندارد کاهش یابد. موتور طراحی و ساخته شده توسط رودولف دیزل برای نمایشگاه جهانی در سال 1900 با روغن بادام زمینی (بادام زمینی) به جای مشتقات نفتی تغذیه می شد، مانند اکثر موتورهای مدرن که از سیستم او استفاده می کنند.